آيا اينبار نيز مثل گذشته فرياد هاي گلوگيرافغان هاي مهاجر بي پاسخ ميماند ؟
اخيراً ازطريق رسانه هاي مختلف خبر دردآور اما نه چندان تعجب آور در ذهن ها پيچيده است مبني براينكه بيش از سه هزار افغان درزندان هاي ايران به سر ميبرند وبراساس آخرين اطلاعات بدست آمده از ايران ، حدود 46 نفر ازين مجموع درحال حاضر درپايه چوبه دار كه نماد ازوحشت و انسان ستيزي ميباشد قرار دارند واين قربانگاه نسل انسان در ايران بعنوان پايگاه مقدس تلقي ميگردد .
نكات جالب توجه ودرد آور اينجاست كه يك عده افغان هاي درمانده وبي پناه كه تمام دغدغه هاي شان فقط زنده ماندن است ، قرباني اين طرح ميگردد وكمتر كساني را ميتوان درايران سراغ گرفت كه حق نفس كشيدن را بخود محفوظ بدانند ، چه برسد به اينكه دربرابر نظام كه زدن وكشتن امري بس ساده ودربسي موارد مقدس تلقي ميشود ، قد برافرازند و ازقوانين حاكم ايران گردن كشي كنند .
آنانيكه به ايران زنده گي كرده اند ويا معلومات كافي درمورد عملكردها ورفتارهاي نيروي مسلح ايران عليه افغان ها دارند ، به اين مهم پي ميبرند كه كوچكترين حركت افغان ها درپيشگاه قانون ايران جرم پنداشته شده وبطور بيرحمانه مجازات ميشود .
وآنانيكه به جرم قاچاق مواد مخدر دستگير وزنداني شده اند ، مستقيماً با نيروهاي مرزي ونيروي انتظامي شريك اند ، نبايد قدرت نظامي ايران را ناديده گرفت ، نيروي انتظامي واطلاعات ايران توانمندي مبارزه با قاچاقبران مواد مخدر را دارند اما اينكه چرا مانع ورود آنان به ايران نميگردد ؟ بحث جداگاه ميطبد .
ازجانب ديگر افغان هاي كه به نحوي به قاچاق مواد مخدر دست زده اند كه تعداد آنان به اين پيمانه نيست ، افراد هاي دست سوم درمعامله وانتقال مواد مخدر ميباشد ، ليدر ها دراين زمينه ايراني هاي ساكن درسيستان وبلوچستان ميباشد كه ازنطقه خريد الي فروش مواد مخدر درايران حضور داشته وازهيچ كسي هراس ندارند ، زيرا نيروي انتظامي وپاسبانان مرزي توسط آنان خريداري گرديده است .
كمتر بلوچ درايران به اين جرم محاكمه گرديده ، اما به دها موارد اعدام افغان هاي گلو تركيده درانزارعموم درايران درطول سه دهه اخير صورت گرفته است وفقط افغان ها همانند موش آزمايشگاهي معيار براي تطبيق عدالت درايران كه بربنياد خون وشلاق استوار اند قرار گرفته است .
سوال اينجاست كه خون اين همه انسان درپيشگاه مجامع جهاني ودولت افغانستان كه بطور سهلنگارانه با قضيه برخورد ميكنند اهميتي ندارند ؟
آقاي كرزي بجاي اينكه درمورد سرنوشت هزاران افغان مقيم ايران ودها موارد ديگر با احمدي نژاد صحبت نمايند ، دركنفرانس خبري تلاش براي رفع اتهام وارده ازسوي احمدي نژاد دارند و با خاك پاشيدن روي حقيقت ها ، ازايران بعنوان دوست صميمي ياد مينمايند .
سرنوشت ملا برادر كه عامل تباهي هزاران خانواده وپرپرشدن هزاران جوان اين سرزمين ميباشد ، مهمتر ازسرنوشت هزاران افغان براي جناب كرزي ميباشد ، ازكشورپاكستان خواهان انتقال ملا برادر ميگردد اما درمورد زندانيان افغان درايران از دپلماسي مرده استفاده مينمايند .
از جانب ديگر سازمانهاي بين المللي ، ديدبان حقوق بشر وكميساري عالي ملل متحد در امورپناهندگان نيز اقدامات اصولي جهت بررسي واقعي قضيه روي دست نگرفته است .
توقع ميرود ، سازمانهاي مدافع حقوق بشر ومجامع جهاني ودولت افغانستان دراين زمينه اقدامات جدي روي دست گيرند ، ورنه خون هزاران افغان بناحق همانطوريكه درگذشته درايران ريخته شد ، درحال حاضر نيز بطور قصاوتمندانه پايمال كرسي نشينان رساله بدست خواهند گرديد ، وازطرف ديگر ايران بعنوان خشين ترين ، قدرتمندترين وخود مختارانه ترين حكومت درزمينه تصميم گيري براي سرنوشت بشر درمنطقه وجهان عرض اندام خواهند نمود ودرآينده هيچ قدرتي توان بازپرسي ازاين نظام را درهيچ موارد نخوهند داشت .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر